به گزارش گلستان ما ، معلمان قشر زحمتکش اما کم درآمد جامعه هستند،مشکلات معیشتی و حقوق و دستمزد کم معلمان همواره گلایه های آنها را به همراه داشته است.

این قشر از جامعه که نقش مهمی در تعلیم و تربیت فرزندان کشور دارند همواره با مشکلات اقتصادی و عدم توجه مسئولین زیادی دست و پنجه نرم می کنند که باعث می شود روی کار آنها تاثیر گذار باشد.

باید سوال کرد وزیر آموزش و پرورش تا به حال چند بار وارد یک مدرسه شده و پای صحبت معلمان و مدیران نشسته است؛ بسیاری از معلمان معتقدند که هیچ وزیری نمی تواند شان و جایگاه واقعی آنها را بالاتر یا پایین تر ببرد و جایگاه یک معلم فراتر از صحبت ها و وعده وعیدهای یک وزیر است.

 اما حالا کار به جایی رسیده است که شماری از معلمان در برخی از استانها با ارسال نامه ای به علی اصغر فانی وزیر آموزش و پرورش  به شدت از وضعیت موجود اظهار نارضایتی کرده اند.

 این معلمان در اعتراض به تبعیض در به کارگیری نیروها، توهین به فرزندان شهدا، مشکلات عمده مدارس و ... اعتراض گسترده ای دارند و با ارسال  نامه ای که به امضای تعداد زیادی از معلمان برخی از استانهای کشور رسیده است از مدیر کل آموزش و پرورش استانها و وزیر مربوطه پیگیری مشکلات آموزش و پرورش را خواستار شدند.

 استفاده سیاسی از وضعیت آموزش و پرورشی که نهادی مهم برای ترتبیت فرزندان این مرز و بوم است می تواند تبعات بدی برای این وزارتخانه به همراه داشته باشد و موجبات نارضایتی بیشتر معلمان را فراهم کند و این در حالی است که برای بهبود اوضاع همه در دولت و مجلس و حتی مردم باید دست به دست هم بدهند.

اما برای پیگیری مشکلات معلمان  تلاش خبرنگار دانا در این زمینه برای گفتگو با مسئولین آموزش و پرورش نتیجه ای نداشت و هیچ کدام ار مسئولین حاضر به پاسخگویی درباره مشکلات فرهنگیان نبودند.

 کفاش مشاور اجرایی معاونت پرورشی و فرهنگی آموزش پرورش در گفت گو با خبرنگار دانا  در خصوص اعتراض برخی از معلمان در شهرستانها و نامه به وزیر گفت: این موضوع در حیطه وظایف بنده نیست.

این درحالی است که در تماس هایی که با مسئولین آموزش پرورش داشتیم هرکدام از دادن پاسخ خودداری کردند و یا تلفن هایشان را جواب نمی دادندتا جای سوال باشد که چه کسی پاسخگوی مشکلات این قشر زحمت کش است.

 به هر حال  مشکلات معیشتی معلمان بر کسی پوشیده نیست، در حقیقت این اقشار متناسب با رسالتی که دارند تامین نمی شوند و متاسفانه این مسئله نه تنها روز به روز آنها را بی انگیزه و فرسوده می کند بلکه افت شدید کیفیت نظام تعلیم و تربیت را نیز به دنبال دارد،بی تردید ادامه این روند علاوه بر اینکه از رشد و توسعه علمی کشور می کاهد بلکه سبب می شود تا نظام آموزشی از خلاقیت و نوآوری بازماند./ راه دانا

انتهای پیام/